زورنا ( سرنا ) :
سازی است بادی-چوبی. آوای این ساز بسیار زیر است و از آن در مراسم جشن و عروسی استفاده میشود.
این ساز متشکل است ازیک لوله مخروطی شکل، که درانتهای بالائی آن «قمیش» قرارمی گیرد. سرنا از دسته سازهای «دوزبانه» است و به این ترتیب«قمیش» آن از دو تیغه متکی به هم تشکیل شده و انتهای آن دو در حلقه ای مسطح محصورشده است. در روی لوله، تعداد ۶ تا ۷ سوراخ تعبیه شده و نوازنده با گذاشتن و برداشتن انگشتان هر دو دست، اصوات حاصله را زیر و بم می کند. وسعت صدا نیز در این ساز کاملاً ثابت نیست و واضح است که سرناهای بزرگتر میدان صدائی بم تر از سرناهای کوچک دارند. سرنا سازی نه تنها محلی بلکه قدیمی است. در اشعار شعرای ایران به کرات نام «سرنا» یا «سورنا» یا «سورنای» آمده است. در نواحی بختیاری و دزفول سرنای کوچک معمول است. سرنای محلی معمولاً با دهل نواخته می شود.